Parafia św. Jana Chrzciciela w Chociszewie

Pierwsza wzmianka o Chociszewie pojawiła się w 1393 roku w królewskim nadaniu wsi rycerzowi Grzymkowi Karpickiemu. W 1397 roku wieś przeszła drogą zamiany z rąk prywatnych na własność cystersów z Paradyża. Po kasacie zakonu Cystersów w 1810 roku wieś stała się własnością państwa pruskiego. W 1884 roku właścicielem wsi był porucznik Karl Fuss, którego majątek liczył 735 ha.

Kościół katolicki zbudowano z kamienia po 1397 roku, kiedy Chociszewo stało się własnością cystersów. Akta Kurii Metropolitarnej w Poznaniu już w 1420 roku wzmiankują proboszcza w Chociszewie. Po reformacji  kościół przejęli w XVI wieku protestanci. Zwrócony katolikom został rekoncyliowany przez sufragana poznańskiego bpa Andrzeja Rychlickiego 16 kwietnia 1613.

W administracji kościelnej Chociszewo przynależało do Archidiecezji Poznańskiej, utworzonej w 968 roku aż do 1923 roku, w którym zostało przyłączone do nowo utworzonej Administracji Apostolskiej w Pile, która zmieniła nazwę w 1930 roku na Wolną Prałaturę Pilską. Po wojnie w 1945 roku Chociszewo należało do Administracji Apostolskiej w Gorzowie Wlkp. Po wyzwoleniu w 1945 osiedliła się tu ludność polska. W 1946 określono granice parafii i poświęcono dwa protestanckie zbory w Rogozińcu i Lutolu Suchym. Dzisiaj parafia należy do Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej.

Chociszewo od swoich początków należało do Wielkopolski, w latach 1296-1326 znalazło się w Brandenburgii, a w czasie zaborów od 1792 roku należało do Prus.Po I wojnie światowej od 28.06.1919 roku na skutek Traktatu Wersalskiego zostało przyłączone do Rzeszy Niemieckiej, a po II wojnie światowej Chociszewo wróciło do Polski.